Mei vind ik een van de mooiste maanden van het jaar. Misschien speelt het een klein beetje mee dat ik in mei jarig ben 🙂 Ik moet toegeven dat dit mei voor mij een extra gouden randje geeft. Mei geeft mij altijd zo’n heerlijk lente gevoel. Frisse ochtenden met zonneschijn, wapperende lakens aan de waslijn en de geur van bloemen en gras… Oké, ik draaf door. Dit artikel gaat over de lekkerste groenten van mei, het is geen dichtelijke frase over de gelukzaligheid van de lente. 🙂

Back to the point. We trappen af met de bosui.

De bosui/lente ui

Uitje hier, uitje daar, al die uien lijken op elkaar…

Toen ik begon met het schrijven van dit artikel moest ik zelf ook even nadenken. Hoe zit dit ook alweer? Bosui, lente ui, salade ui? Wat is het verschil? In de supermarkt zie je alledrie in de schappen liggen. Maar is het je wel eens opgevallen dat dit bijna nooit tegelijkertijd is? Ik ben toch maar even in de boeken gedoken en kan je vertellen dat er een verschil is en toch ook weer niet…

Wat is dat verschil tussen een bosui en een lente ui dan?

Een bosui en een lente ui zijn allebei van dezelfde uiensoort. Het verschil zit hem in de oogsttijd. Een lente ui wordt eerder geoogst en heeft een iets preiachtige smaak (prei is trouwens een familielid). De bosui wordt later geoogst en heeft daardoor iets langer door kunnen groeien waardoor de onderkant een tikkeltje groter is. De smaak van een bosui is iets scherper dan van een lente ui. En die salade ui? Dat is gewoon dezelfde ui met een andere naam. Sta je in de winkel kies dan gewoon degene die er het verst en lekkerst uit ziet.

Een tip: bewaar de bosui of lente ui niet in de koelkast, maar op een andere koele en droge plek.

En waar verwerk je de bosui/ lente ui in?

Natuurlijk kun je dit leuke uitje perfect verwerken in een salade, als toevoeging in een saus, in een omelet of een groenteschotel, maar mijn eerste gedachte ging meteen naar een heerlijk helder & healthy soepje. Dit is het resultaat:

Een heldere bosuisoep met vegaballetjes & tuinerwtjes

De bosui is niet de enige groente die in de categorie ‘ de lekkerste groenten van mei’ valt. Er staan er nog twee in de rij die het allerlekkerst zijn in mei. Zoals de snijboon.

Snijbonen

Bij snijbonen kreeg ik voorheen altijd van die visioenen van bejaarden, kunstgebitten en veel te lang doorgekookte snijbonen uit pot of blik…met gekookte aardappelen en uitgedroogd vlees erbij… iieeuw! Die smaak en geur..getsie.

Tot ik op een gegeven moment eens verse snijbonen mee naar huis nam en ze zelf sneed en kookte…toen bleken die verfoeide snijbonen toch best lekker. Om de een of andere reden heeft iemand ooit bedacht dat snijbonen in die typische kleine vorm moeten worden gesneden. Er zijn zelfs speciale snijbonensnijders/ snijboonmolentjes te koop en sommige mensen zweren hierbij.

Ik heb even uitgezocht naar het waarom van die kleine stukjes.Het schijnt dat snijbonen vroeger een lange draad in de rug hadden waardoor de bonen gesneden moesten worden omdat ze anders taai en draderig waren. Dat snijden is nu niet meer nodig want de rassen van tegenwoordig zijn gelukkig draad-vrij.

Ikzelf vind die kleine stukjes dus helemaal niks. Ik kan het niet precies uitleggen, maar zodra snijbonen zo pietepeuterig gesneden zijn vind ik er niks meer aan. Naar mijn idee worden ze dan snel van dat drabberige bejaardenvoer..

Hoe bereid ik de snijboon dan?

Ik koop altijd van die verse lange latten. (dus niet van die zakjes met voorgesneden groene frutsels) Die latten was ik onder stromend water in het vergiet, ik snij de puntjes er af en dan.. hakkietjakkie op de snijplank snijd ik ze in stukjes van 4-5 centimeter. Het komt niet op een milimeter of centimeter en het is een makkie. 3 of 4 latten tegelijk en snijden maar. Binnen 5 minuten gepiept. Dan gaan die reepjes in een pan met kokend water en in 4 tot maximaal 5 minuten koken heb je heerlijke snijboontjes met:

• een goede bite
• behoud van vitamines en mineralen
• en smaak!

Niks geen drabberig bejaardenvoer meer, maar verse, gezonde groenten waar je op kunt kauwen.

Waarom moet ik die snijbonen eigenlijk eten?

Snijbonen zijn supergezond. Ze bevatten veel:

• voedingsvezels
• ijzer
• calcium
• fosfor
• vitamine C
• kalium

Ze bevatten weinig calorieën en je blijft er lang een verzadigd gevoel van houden. Ze werken daarom ook erg goed tegen ongezond snackgedrag in de avond 😉

Om je alvast wat inspiratie te geven heb ik hier een heerlijke en snelle snijbonenmaaltijd voor je die je binnen 10 minuten op tafel zet. Een snijbonensalade met ei en cashewnoten. Weinig koolhydraten en vol met eiwitten en gezonde vetten.

Dan de laatste groente die in de rij staat van de lekkerste groenten van mei: de rabarber.

Rabarber

Wist je dat de rabarber al 5000 jaar door mensen gebruikt wordt?

Nee, ik heb niet per ongeluk een nul teveel getypt. ik bedoel echt vijfduizend jaar geleden! Even om een beeld te vormen, toen zaten wij hier in Nederland nog in de prehistorie… Alhoewel, Nederland bestond toen nog niet in de vorm die wij het nu kennen. (het koninkrijk der Nederlanden bestaat pas sinds 1815)

Deze mooie frambozenrode stengels met grote groene bladeren aan de bovenkant werd toen in China gebruikt als medicijn. Pas rond 1600 werd door de hofbotanicus van de Engelse koning Charles de eerste ontdekt dat je de stengels van de rabarber kunt eten. En toen duurde het nog heel lang voordat deze mooie groente in Nederland geteelt zou gaan worden. Dit gebeurde rond 1900.

We zijn ondertussen al weer heel wat jaartjes verder. Rabarber is en blijft een bijzondere groente. Hij is alleen in het voorjaar te verkrijgen en hoe eerder je er bij bent hoe beter!

Rabarber bevat namelijk een flinke portie oxaalzuur. Hoe verder je in het seizoen komt, hoe meer oxaalzuur de plant bevat en hoe zuurder de rabarber smaakt. Daarom luid de volkswijsheid:

Geen rabarber eten na Sint Jan (24 juni)

Hoe gevaarlijk is oxaalzuur ?

Oxaalzuur komt van nature voor in planten, mensen en dieren. Mensen maken oxalaten (de ionen van oxaalzuur) aan via de stofwisseling. Als we teveel oxalaten binnen krijgen via de stofwisseling wordt het oxaalzuurgehalte in ons lichaam te hoog. Hierdoor kunnen we vervolgens nierstenen krijgen omdat oxalaten zich graag binden aan calcium.

Maar geen paniek! De bladeren van de rabarber bevatten de hoogste dosis oxaalzuur en die eten we niet.

Naast rabarber zijn er nog veel meer gezonde voedingsmiddelen die oxaalzuur bevatten. Bijvoorbeeld spinazie, bieten, bonen, postelein, cacao, en cashewnoten.

Moeten we voedingsmiddelen met oxaalzuur niet meer eten?

Nee, dat is niet nodig. Rabarber en de andere voedingsmiddelen met oxaalzuur hebben teveel positieve en gezonde eigenschappen om ze te laten staan.

Wel is het verstandig om niet teveel rabarber of andere oxaalrijke producten achter elkaar te eten. Dit kan je calciumhuishouding flink verstoren. Neem dus ook niet elke dag een salade of smoothie met spinazie, maar varieer!

Let op: mensen met nierproblemen, reuma, atritis of jicht kunnen beter geen rabarber eten.

Als toevoeging aan dit artikel wilde ik zelf toch ook nog met rabarber aan de slag. Rabarber combineert vanwege de zure smaak heel goed met zoete smaken waardoor er vaak veel suiker aan wordt toegevoegd. Omdat suiker natuurlijk niet zo gezond is, heb ik er een healthy draai aan gegeven door alleen gebruik te maken van natuurlijke suikers. (suikers die van nature in een voedingsmiddel voorkomen).

Hier vind je mijn recept van rabarber- aardbei compote

Ik ben erg benieuwd wat jullie van mijn creatie vinden dus laat vooral een bericht achter als je de compote ook hebt gemaakt. Liefs Fardau